Axel Ghyssaert

architect / stedenbouwkundige

°1933

website
www.axel-ghyssaert.com

uitgeleend werk

kleurprints woning Ghyssaert, Sint-Kruis-Brugge, 1967
 

Als modernist zoek ik emotie in eenvoud

In de kleuterklas zagen de nonnen in mij al een toekomstige architect. Mijn ouders steunden die creativiteit, en ze lieten me lessen schilderkunst en piano volgen. Daarnaast maakte ik graag bouwmodellen. De uitzonderlijke groene omgeving waar ik ben opgegroeid, had een grote impact op mijn persoonlijkheid. Ik houd er geweldige herinneringen aan over, omdat ik in mijn vrije tijd kon zwemmen, een aquarium en terrarium hield, insecten verzamelde en vogels verzorgde.

Ik keek erg op naar mijn grootvader. Architectuur was ook een van zijn passies. Hij was beheerder van Eperon d’Or in Izegem en had met zijn schoenontwerpen in Parijs belangrijke designprijzen gewonnen. De innovatieve vensterramen voor de art-decoburelen van het bedrijf had hij zelf ontworpen en in beton gegoten.

Na mijn studies architectuur en stedenbouw nam ik me voor om uitsluitend modernist te zijn, maar dat was geen evidente keuze. Als modernist zoek ik immers emotie in eenvoud. Ik wou me houden aan die eenvoud en perfecte verhoudingen, maar dat maakt het niet makkelijk om opdrachten te krijgen. De architectuurprijs Van de Ven in 1963 voor mijn eerste ontwerp heeft het pad daarvoor geëffend.

Brugge

Ik woon sinds 1960 in Brugge. De eerste jaren bracht ik door aan de Sint-Annarei. Van daaruit had ik een prachtig perspectief, tot aan het Jan Van Eyckplein. Ik leerde er de ziel van Brugge aanvoelen, in verbondenheid met natuur en water. In Sint-Kruis heb ik later mijn droom gerealiseerd. Ik ontwierp een futuristische woning met openrollend dak. Het concept is volledig geïntegreerd in een uniek natuurpark met wateroppervlak, dat het vergezicht van de Doolhofweiden /tot Ryckevelde onderstreept.