Silent Legacy

Silent Legacy: hoe staan dansenden en kijkenden tegenover traditie? 

In nog geen decennium tijd groeide de Franse Maud Le Pladec van nationale choreografische revelatie (2009) tot directrice van het Centre Chorégraphique National d’Orléans (sinds 2017). Ze maakte werk voor grote Franse instellingen (Opéra de Lille, Musée du Louvre), bracht haar producties de wereld rond en ging internationale samenwerkingen aan (in België onder meer met Guy Cassiers en Ictus Ensemble). Muziek vormt een terugkerend vertrekpunt voor haar voorstellingen, wat haar onder meer naar New York bracht voor een onderzoeksverblijf. Door deze bril kijkt ze kritisch naar het klassieke bewegingsrepertoire, alsook naar geschiedenis en maatschappij. 

· Maud Le Pladec plaatst een krump performance in dialoog met een solo hedendaagse dans.

· Met krump, een urban dance uit de Verenigde Staten, baant straatdans uit de marge zich hier een weg naar het traditionele podium.

· Een spanningsveld tussen praktijk en traditie, tussen individu en genre werpt belangrijke vragen op.

Artist statement: “Ik geloof in de emanciperende kracht van cultuur.” (Maud Le Pladec)

Graven naar identiteit

Door diep te graven en de juiste vragen te stellen rond (muziek)geschiedenis en dansregister verruimt Le Pladec onze blik op heden en verleden. Op die manier eert ze zowel de wortels van traditie als de individuele interpretatie ervan. Nadat ze in eerder werk zowel grote klassiekers (bijvoorbeeld Schubert) als moderne componisten (onder meer Fausto Romitelli) onder de loep nam, bracht Le Pladecs vorige voorstelling Counting Stars With You (2021) in dans en zang een belangrijke ode aan de vergeten componistes uit de muziekgeschiedenis. Het verdanste werk van onder meer Hildegard van Bingen en Clara Schumann toonde sterren die minder zichtbaar op onze huidige radar fonkelen, waarmee ze een sterk statement maakte over de precaire positie van de vrouw in geschiedenis en canonisering. Met Silent Legacy richt ze de blik op het heden, maar borduurt ze verder op het thema van identiteit, ditmaal op de pulserende beats van DJ / componiste Chloé Thévenin, een vaste waarde in de grootste clubs van Europa (Berghain, Fabric). Twee danseressen uit verschillende disciplines en generaties zetten ons aan het denken over traditie, toe-eigening en transfereren van genres.

Frisse ontmoeting

De ontmoeting met de jongste van deze danseressen gaf Silent Legacy concreet vorm. Toen Le Pladec de kinderrevelatie Adeline Kerry Cruz aan het werk zag, was ze met verstomming geslagen. De Canadese Cruz is een krump-fenomeen, een straatdans die we als een rauwere, vinnigere, minder acrobatische tegenhanger van breakdance kunnen zien. De urban dansstijl ontstond rond de eeuwwisseling in de South Central buurt van Los Angeles, berucht omwille van kansarmoede en bendegeweld. De moves zien er agressief uit, maar lokken eigenlijk net het tegendeel uit. Door hun woede en machteloosheid omtrent het leven in de buurt om te zetten in een energetische danstaal vinden beoefenaars een creatieve uitlaatklep voor hun donkere emoties. Cruz staat als tienjarige Canadese buiten deze subcultuur, maar beleeft op een podium evenzeer het emanciperende effect van deze dans. De term krump ontstond als acroniem van “Kingdom Radically Uplifted Mighty Praise”, wat een spiritueel aspect aan de sociale dans toedicht, en die krump spirit leeft ontegensprekelijk in het lichaam van de jonge Cruz.

Naast Cruz en haar mentor Jr Madripp zien we Siaska Chareyre aan het werk, een Franse hedendaagse danseres die haar sporen al verdiende in de gevestigde sector. Met haar academische bagage representeert Chareyre de dans die dezer dagen in de grote Europese huizen nog steeds met een hoofdletter D geschreven wordt, hoewel ze net als Cruz niet aan het stereotype historische beeld daarvan beantwoordt. Ze vertegenwoordigt dus enerzijds klassieke dans zoals het reeds eeuwen met ijzeren discipline aangeleerd en opgevoerd wordt en anderzijds de hedendaagse invulling ervan, die voor een maakster als Le Pladec van vitaal belang is. Ze danst in Silent Legacy een herhaalde frase die in de precieze, neutrale uitvoering kan contrasteren met de ogenschijnlijk vrije expressie van Cruz; freestyle is immers een belangrijk principe in krump. Desalniettemin verbindt de overgave aan hun métier en de overtuigende manier waarop ze het podium vullen beide danseressen ontegensprekelijk met elkaar.

De blik verruimen

In een minimalistisch decor van lichtkunstenaar Éric Soyer wisselen de danseressen elkaar af op het podium. Ze representeren allebei een genre waarvan ze niet tot het clichébeeld behoren, maar geven een krachtige authenticiteit aan hun dans aangezien deze diep in hun ziel resoneert. Le Pladec cureert dus een dialoog tussen Cruz en Chareyre, tussen krump en hedendaags, tussen marge en canon. Met deze voorstelling breit ze een nieuw hoofdstuk aan haar werk rond artistieke, socioculturele en politieke invulling van dans, en haar onderzoek naar evolutie van (vrouwelijke) identiteit in de geschiedenis.

Werk van Le Pladec werd veelvuldig gelauwerd omwille van de vibrerende uitstraling, de heldere danstaal in een visueel prikkelend kader en de originele kruisbestuiving van dans en muziek. Ook deze energieke voorstelling werpt op deze manier subtiel vragen op over culturele identiteit, intergenerationele overdracht en toe-eigening van artistiek erfgoed, wars van blind volgen of respectloos exploiteren. Een afdoend antwoord dringt ze ons echter niet op. Door onze blik op traditie constant te laten evolueren is de vraag stellen immers belangrijker dan ze te beantwoorden. Dans hoeft namelijk geen normen te volgen, maar kan net een geknipt medium zijn om ze te deconstrueren.

Kijktip:

Afhankelijk van de eigen achtergrond kan zowel hedendaagse dans in de stijl van ROSAS of street dance een connectie met dit tweeluik leggen. Laat geen van beide echter als een vereiste voelen. De bedoeling van Silent Legacy is immers om het culturele blikveld te verruimen en het verwachtingspatroon open te breken, dus zal deze brok energie ongeacht eigen voorkennis of voorkeur sowieso nog lang nazinderen.

Luistertips:

Het album Sequenza met eigen werk Chloé Thévenin, die de soundtrack voor Silent Legacy maakte (https://open.spotify.com/album/3s6H20dPjJwzJcRrnf5X2t?si=lTq_QNNDQeaWpW0qR5B3eA-)

Een playlist met populaire hip hop tracks voor krumpers
(https://open.spotify.com/playlist/4ArUEAUTtZ1OeTVRJvFOlE?si=0f59638b54264874)

Tom De Moor
tom.demoor@ugent.be

De programmatekst en inleiding worden verzorgd door het team van De Zendelingen, een productiehuis voor multimediale content over podiumkunsten en een collectief van freelancers die werken rond omkadering.