'Hi-hant!' in de Stadsschouwburg

Tijs Synaeve, conciërge in de Koninklijke Stadsschouwburg, laat op regelmatige basis zijn licht schijnen op wat hij meemaakt in onze zalen.

Na anderhalf jaar werken in dit theater blijft mijn mapje met het opschrift ULA (Uitzonderlijk Legendarische Avonden) dun. Niet omdat het programma tekortschiet, maar omdat ik kieskeurig ben. Voor dat mapje is alleen het allerbeste goed genoeg. Maar vanavond kwam daar een nieuw hoofdstuk bij: Noordkaap.

Het optreden van Stijn Meuris (aan de vooravond van zijn 60ste verjaardag) en co. was niets minder dan episch: een twee uur durende aaneenschakeling van hoogtepunten, zonder zwaktes of flauwtes. Maar als ik dan toch een herinnering moet kiezen die nog lang zal nagalmen, dan is het wel 'Gigant'.

"Dit is voor West-Vlamingen het moeilijkste lied," zo kondigde Meuris het aan. De woorden sloegen in als een vonk op benzine. "Hi-hant!", brulde de zaal in koor. Maar Meuris is slechts een deel van de magie. Gitarist Lars Van Bambost tilde het concert naar een nóg hoger niveau. Wat hij uit zijn gitaar haalt, lijkt uit een andere wereld te komen. The Edge? Een koorknaap is het!

Een podium gehuld in bloedrood licht luidde 'Een heel klein beetje oorlog' in. Het gebeurt steeds vaker: artiesten die refereren aan wat er 'out there' gaande is. Iedereen weet het, iedereen voelt het. De oorlogen in Oekraïne, Gaza en Soedan hingen in de lucht, een echo van de tijden waarin we leven. Maar dit was geen sombere aanklacht – dit was muziek die een zaal vol mensen deed geloven dat zelfs in onrustige tijden iets moois kan ontstaan.