Interview met Mati Le Dee

Interview n.a.v. Bipolar Bows + The Broken Heart of Mati Le Dee - donderdag 16 januari 2025 in de Magdalenazaal - Info & tickets

Kan je jezelf voorstellen en vertellen wat we van jou kunnen verwachten in de Magdalenazaal? 

Mati Le Dee: Ik ben Mati Le Dee, componist en vocalist.

Ik schrijf en zing ook bij de electropopgroep G A U S S.

We brengen het album ‘The Broken Heart of Mati Le Dee’, popnummers gearrangeerd voor contrabas, cello, alt viool, viool en piano. Het zijn filmische nummers die verschillende emoties beschrijven, soms zwaar soms licht en soms wat absurd.

We zitten ergens tussen Soap&Skin, Melanie De Biassio, Aurora. Soms refereert men naar Nick Cave meets Diamanda Gallas of “alsof Kate Bush een trip maakt doorheen het cynische landschap van Kurt Weill.” (Didier Becu)

 
Wat inspireerde je om met The Broken Heart of Mati Le Dee een verhaal van verlies, liefde en veerkracht te vertellen?

Mati Le Dee: Tijdens de pandemie kwamen talloze verhalen over misbruik naar boven. Mensen werden geconfronteerd met diepgeworteld verdriet, eenzaamheid en onveiligheid, vaak binnen hun eigen thuissituatie. Het idee van het gezin als de ‘hoeksteen van onze maatschappij’ bleek in veel gevallen een fragiele illusie. 

Ik zag een schrijnend gebrek aan moed en een dringende nood aan emancipatie in onze samenleving. 

Heel even werd er een tipje van de sluier opgelicht, maar al snel keerde alles terug naar het oude. Het maakte me bewust van hoe kwetsbaar we als mensen eigenlijk zijn, ook al geven we dat vaak niet toe. We klampen ons vast aan tradities en gewoontes, zelfs als die destructief zijn. Het lijkt alsof we liever geloven in simpele gewoontes dan te kiezen voor een misschien complexere evolutie met een betere uitkomst. Die absurditeit fascineerde me enorm bij het maken van dit album.

Het volledige album is ook een pleidooi voor gelijke kansen voor alle mensen, zonder onderscheid tussen geslacht of gender. Vreemd dat zoiets vanzelfsprekends nog steeds herhaald moet worden en nog vreemder dat de roep naar gelijkheid vandaag harder moet klinken dan ooit tevoren.

Hoe zou je jouw muzikale en visuele identiteit omschrijven, en welke rol speelt jouw achtergrond als beeldend kunstenaar daarin?

Mati Le Dee: Ik ben van oorsprong danser en begon al op jonge leeftijd met klassiek ballet. Dansen was voor mij een constante: thuis, in de tuin, op de speelplaats – overal en altijd. De klassieke muziek die de balletten begeleidde, evenals de pianomuziek voor oefeningen aan de barre, zijn melodieën die nog steeds in mijn hoofd zitten. Zelfs als er geen muziek was, hoorde ik ze in mijn gedachten. Deze muzikale ervaringen hebben een diepgaande invloed gehad op mijn muzikale identiteit en vormen nog steeds een belangrijk fundament.

Mijn achtergrond als beeldend kunstenaar heeft niet meteen een invloed op de muziek, die staat op zichzelf. Toch speelt het visuele ook wel een belangrijke rol. Het gebruik van beelden in mijn videoclips en foto’s staat los en ver van mijn beeldend werk. Ze bevinden zich eigenlijk in een heel andere sfeer. Maar inhoudelijk kruisen enkele thema’s elkaar wel, waardoor er een subtiele verbinding ontstaat tussen beide werelden.

 
Wat hoop je dat jouw publiek voelt of ervaart tijdens het luisteren naar jouw muziek?

Mati Le Dee: Ik breng een verhaal over verlies, troost en aanvaarding. Over opgroeien in een patriarchale wereld, het verliezen van liefde, omgaan met schuldgevoel en het vinden van vergeving voor jezelf en de ander. Het verhaal is filmisch en universeel. Voor mij is het een essentieel proces om deze emoties te delen. Misschien herkent het publiek zich erin. 

 
Waarom moeten we zeker naar de voorstelling komen kijken op 16 januari? 

Mati Le Dee: Ik speel met fantastische muzikanten.  Dat op zich is al een goede reden. Het is belangrijk om muzikanten – en kunstenaars in het algemeen – een kans te geven.

In een wereld vol eenvormigheid is er behoefte aan verschillende stemmen, aan nuances die helpen om mildheid en begrip te ontwikkelen. Daar hebben we op dit moment meer dan ooit nood aan.

Kom kijken, je zou zomaar aangenaam verrast kunnen worden!