Klaas Verplancke
illustrator / auteur
°1964
Instagram
@klaas_verplancke_official
website
prijzen
- World Illustrations Awards 2017 shortlist
- American Illustration 36 Winners
- American Illustration 33
- Society of Illustrators Original Art Show 2013
- Society of Illustrators Original Art Show 2016
- Society of Illustrators Annual 56, 57, 58 & 59
- 3x3 Pro Show 2014 - 5 Honorable Mentions + 2 Merits
- 3x3 Pro Show 2015 - 2 Honorable Mentions + 3 Merits
- 3x3 Pro Show 2016 - 1 Honorable Mention + 1 Merit
- 3x3 Pro Show 2017 - Gold medal
- 3x3 Picture Book show - Bronze medal
- 3x3 Illustraaction Directory 2014 cover
- Bologna Illustrators Exhibition selection 2008 & 2010
boekenawards & nominaties
- Finalist Hans Christian Andersen Medal for Illustration
- 12 nominaties voor Astrid Lindgren Memorial Award
- Bologna Ragazzi Award + Special Mention
- geselecteerd voor de 50ste Bologna Illustrators Exhibition
- IBBY honor list
- White Raven
jury's
- 3x3 Magazine Pro Show
- Bologna Ragazzi Digital Award
- Bologna Illustrators Exhibition
- NAMI Concours 2019 + 2021
Uitgeleend werk
Tirol Inferno - 2012 - acrylverf en inkt op laminaat
Negentig procent denkwerk en tien procent tekenwerk
Tijdens mijn dienstplicht werd ik ingeschakeld voor het militaire weekblad VOX, dat elke week gelay-out moest worden. Het blad bevatte vooral foto’s en tekst, maar geregeld schoof ik er mijn tekeningen tussen. Toen de kolonel van dienst me op een dag vroeg om de nieuwe turnrubriek te illustreren, is de bal aan het rollen gegaan en heb ik me volledig op dat tekenen toegelegd. Later volgden opdrachten bij Uitgeverij Averbode en De Stipkrant, de kinderbijlage van De Standaard.
Mijn stijl heb ik ontwikkeld door over de grens te kijken. Op de kinderboekenbeurs in Bologna ontdekte ik dat er meer bestond dan de klassieke illustraties die we in Vlaanderen en Nederland al lang kenden. Ik zag dat ik bij mijn figuurtjes de armen kon rekken, de benen kon inkorten, het hoofd vergroten. Zo ben ik beginnen spelen met vormen. Nog later trok ik naar Mexico en leerde ik met kleuren experimenteren. De stijl is organisch gegroeid tot wat ze nu is. Functioneel over the top, zeg maar.
De grote doorbraak kwam er in 2004 met de Bologna Ragazzi Award voor ‘Ozewiezewoze’, een geïllustreerde liedjesbundel. Sindsdien houd ik debatten over illustratiewerk, geef ik interviews in kranten, mag ik met werkbeurzen aan de slag gaan. Dat is fijn, omdat ik graag mensen inspireer en dingen in beweging zet. Mijn motto is: steal like an artist. Je hoeft het warm water niet opnieuw uit te vinden. De kracht van je werk zit in de manier waarop je zaken hergebruikt. Het is negentig procent denkwerk en tien procent tekenwerk, maar ik doe het ondanks alles ontzettend graag.
Brugge
Wanneer ik in de tijd naar Brugge terugkeer, dan ben ik De Werf. Het is de plek waar mijn prentenboeken, het enige theaterstuk dat ik ooit schreef en de ezel met één oor, een podium kregen. Ik praat er ook met Nicholas, de Music Man die mijn cd-collectie en mijn luisterplezier naar onnoemelijke hoogtes bracht. Tenslotte sta ik stil bij de ene, overvolle moerbeiboom waar iedereen voorbij wandelt.